Kiedy spotyka się Wschód i Zachód, powstaje coś wyjątkowego. Tak też było z japandi – stylem, opartym na skandynawskiej praktyczności i japońskim pragnieniu prostoty. Od Skandynawów styl ten przejął porządek i miłość do naturalnych materiałów, od Japończyków zaś powściągliwość, przejrzystość i minimalizm. Już sama nazwa – japan + skandi – jest trafnym połączeniem słów, odzwierciedlającym charakterystyczne dla tych stylów właściwości.
Główne cechy wnętrza w stylu japandi
Aby stworzyć wnętrze w stylu japandi, musisz przestrzegać kilku zasad:
1. Funkcjonalność. Wygląd jest ważny, ale nie przekłada się ponad funkcjonalność. Nie trzeba również rezygnować z praktyczności w imię piękna. Zachowujemy doskonałą równowagę i odnajdujemy harmonię.
2. Prostota form. We wnętrzach japandi logicznie łączą się proste linie i zaokrąglone kształty. Nie ma tu wyrafinowanych, fikuśnych figur – tylko lakonizm i prostota.
3. Niskie meble. Często spotyka się je we wnętrzach japandi. Takie meble wywodzą się z tradycyjnych orientalnych wnętrz. Niemniej jednak korzystanie z nich jest przyjemne i wygodne. Z łatwością usiądziesz na sofie w stylu japandi i równie szybko z niej wstaniesz. Meble z orientalną nutką są komfortowe w użyciu, aczkolwiek w pewnym sensie ascetyczne.
4. Minimalistyczne dekoracje. Nie należy być zbyt gorliwym w dekorowaniu wnętrz: styl japandi skłania nas do minimalizmu. Możesz najwyżej rozstawić w pokoju żywe rośliny i powiesić schludny, powściągliwy obraz.
5. Jednokolorowe fakturowane tekstylia. Styl japandi wykorzystuje tkaniny o fakturze możliwie najbardziej zbliżonej do naturalnej.
W jasnych i przestronnych pokojach podkreślany jest nie wystrój, lecz materiały. W podobny sposób realizowany jest podstawowy postulat minimalizmu: „im mniej, tym lepiej”. Centralnym elementem estetyki japandi jest drewno. Jego ciepło i ponadczasowy charakter współgrają z typowymi japońskimi elementami wyposażenia wnętrz: roślinami, niskimi szafkami w jasnych kolorach, bambusowymi akcesoriami.
Czego należy unikać
Podczas aranżacji przestrzeni w stylu japandi lepiej wystrzegać się następujących sztuczek designerskich:
- jaskrawe kolory;
- oczywiste akcenty;
- aktywne ornamenty i wzory;
- pstrokate tekstylia;
- meble, wykończenie, akcesoria z zauważalnie nienaturalnych materiałów;
- dużo niefunkcjonalnych dekoracji;
- skomplikowane zasłony na oknach;
- bałagan, hałas wizualny.
Naturalność i kontrast - to tajemnica sukcesu wnętrz w stylu japandi.
Styl japandi kocha naturalność. Skupia się na podstawowych, neutralnych odcieniach, barwach różnych gatunków drewna. Ale to nie znaczy, że oko nie ma się na czym zatrzymać, a wnętrze w tym stylu jest nudne, wydaje się jakieś nienaturalne i „sterylne”. Wcale tak nie jest. Kluczem do sukcesu jest kontrast.
Ale jak japandi to robi?
Wszystko tkwi w rysach minimalizmu skandynawskiego i japońskiego. Z jednej strony mamy skandynawski design – połączenie jasnego, naturalnego drewna i pastelowych kolorów. Z drugiej strony – styl japoński z jego bogatą kolorystyką. Ten ostatni charakteryzuje się lakierowanym drewnem z akcentami czerni i czerwieni. Dlatego w większości przypadków ściany wnętrz w stylu japandi są wykonane w nasyconych ciemnych odcieniach, które dodają pomieszczeniom głębi i wyrazistości.
Kontrast uzyskuje się za pomocą mebli o jasnych kolorach. Ale warto zaznaczyć, że bez żywych akcentów takie wnętrze byłoby zbyt ponure. Jaskrawe akcenty powinny być obecne w bardzo niewielkich dawkach, na przykład w formie fotela czy pufy.
Fuzja japońskiego i skandynawskiego stylu to również kompozycje, w których biel, błękit i beż współistnieją z ciemniejszymi meblami. Tak powstają pokoje “zen”, w których główną rolę odgrywa światło, a dekoracje praktycznie nie występują. Jednakże akcesoria we wnętrzu są. To właśnie one dają efekt spójności i domowego ciepła.
Skandynawskie akcenty tworzą komfort. Są to na przykład puszyste poduszki, beztrosko rzucone na kanapę lub fotel. Elementy akcentujące w stylu japońskim są bardziej użytkowe: zwykle są to wazony lub bambusowe ekrany. Doskonale, jeśli pokoje japandi łączą w sobie oba te elementy. Warto pamiętać: akcentów ma być bardzo niewiele.
Na zakończenie
Oczywisty jest fakt, że w przypadku japandi połączenie dwóch stylów jest lepsze niż ślepe podążanie za jednym. To nie eklektyzm, lecz głębokie połączenie minimalizmu i filozofii orientalnej. To styl, w którym naturalne niedoskonałości stają się niemal idealne. A cóż może być bardziej genialnego niż natura? Japandi, choć jest to dla nas nowy kierunek wnętrzarski, prawdopodobnie zostanie z nami przez długi czas.
